蒋鳶はかつて不治の病を治すため、小説の世界に行き、蕭銘を攻略しようとし、蕭銘と蕭願を産んだ。しかし蕭願は小説のヒロインである宋含清と協力して、蒋鳶が蕭銘と結婚することを阻止しようとした。絶望した蒋鳶は任務を諦め、小説の世界から去った。 しかし、蒋鳶の離脱によって蕭銘と蕭願はブラック化してしまった。システムの指示により、蒋鳶は再び小説の世界へ戻ることになったが、現実の息子である謝宁も一緒に連れて行ってしまった。今回、蒋鳶は宋含清を打ち負かし、蕭銘との復縁を拒否した。蕭願の誕生日を祝った後、すぐに去ろうとするが、蕭銘は必死に引き止めた。そこに蒋鳶の夫である謝奕南が現れ、蒋鳶を現実に連れ戻した。蒋鳶が元の生活に戻り、蕭銘と蕭願もブラック化から解放された。
宮本真治は会社の大黒柱として、なんと海外から帰国した社長の娘に直接解雇された。 その結果、会社では連鎖退職が相次ぎ、維持が難しくなってしまった。 そして、偽物の宮本真治である宮本信二もこの隙をついて、社長の娘との関係を築いた。
沈曼は沈家のお嬢様としての尊厳を捨て、金を貢いで薄司言と結婚し、屈辱をなめ尽くした。海城では薄司言は愛している人が蘇浅浅で、沈曼はただのいらないものだって誰もが知ってる。彼女が薄司言に嫌われ、最後の利用価値が搾り上げられた後、手術台で死なせされた。生まれ変わったら、沈曼は自分のために生きていき、事業と愛情が捗っている。しかし元々彼女を嫌悪した薄司言の態度が大転換し、挽回するためにいろんなことをやった。それと同時に前世の時沈曼が惨死した真相も徐々に明らかになってくる。
일면식도 없는 남자와 결혼한 지 3년, 돌발 상황으로 낯선 남자와 하룻밤을 보낸 소윤. 새로 온 냉혈 CEO가 전날 밤 그 남자란 걸 확인하고 흠칫하는데.더 끔찍한(?)사실은, 이 남자가 바로 결혼 3년 차, 자신의 남편이라니! CEO과 함께 시작하는 소윤의 낮과 밤이 다른 결혼생활!
ซูหยวนและหลิงเป่ยเฉินแต่งงานกันมาสามปี แต่ไม่เคยพบหน้ากัน และแทบไม่มีใครรับรู้ คืนหนึ่งซูหยวนเผลอเข้าห้องผิดและเผลอไปมีสัมพันธ์กับชายคนหนึ่ง วันรุ่งขึ้นจึงทิ้งเงินไว้ให้เขา 500 บาทและรีบหนีออกมา เธอไม่รู้เลยว่านั่นคือสามีของตนเอง เมื่อซูหยวนมาทำงานก็ได้พบกับซีอีโอคนใหม่ คาดไม่ถึงว่าจะเป็นผู้ชายที่เธอไปมีสัมพันธ์ด้วย ดังนั้นจึงกลายเป็นเรื่องราวความรักของบอสที่ตามจีบลูกน้อง ตอนกลางคืน ซูหยวนในฐานะภรรยาซีอีโอนอนเล่นกับสุนัขของหลิงเป่ยเฉินอยู่บนโซฟาที่เขาสั่งออกแบบด้วยตนเองในคฤหาสน์ของหลิงเป่ยเฉิน แต่ในตอนกลางวัน เธอเป็นคุณครูที่เขาจ้างมาสอนในบ้าน รับเงินเดือนของเขา และต้องคอยมองสีหน้าเขา รวมถึงคอยรับใช้เขาด้วย แต่ทว่าเขาหามคนอื่นรังแกเธอ มีเพียงเขาเป็นคนทำได้แบบนี้เท่านั้น หากมีคนดูหมิ่นเธอ เขาพร้อมคอยสนับสนุนเธอ หากมีคนรังแกเธอ เขาพร้อมจะโต้ตอบและกำจัดพวกมันทิ้ง ทุกคนต่างค่อย ๆ พบว่าหลิงเป่ยเฉินปฏิบัติกับซูหยวนแตกต่างออกไป แม้จะคล้ายกับความรักใคร่ที่ผู้ใหญ่มีให้ผู้น้อย แต่ก็ไม่เหมือน เพราะทั้งหวานแหววและคอยเอ็นดูขนาดนั้น เดิมทีเขาวางมือจากความรุนแรงป่าเถื่อนไปแล้ว แต่เพื่อเธอแล้ว เขากลับมาเป็นคนที่เด็ดขาดและโหดเหี้ยมไร้ความปรานีอีกครั้ง! บางคนก็สังเกตความเปลี่ยนแปลงของซูหยวน อย่างเช่นที่เธอมาจากครอบครัวธรรมดาทั่วไป แต่กลับสวมเครื่องประดับหรูหราราคาหลายสิบล้าน บางคนก็บอกว่า “เสี่ยเลี้ยงของเธอรวยไง” ซูหยวนหันมองด้วยสายตาเหยียดหยาม “โทษทีนะ นี่เป็นแบรนด์ของฉันเอง!”